Proszek do pieczenia to składnik, bez którego trudno wyobrazić sobie jakikolwiek wypiek. Wykorzystywany jest zarówno do przygotowywania niewielkich muffinek, jak i wszelkiego rodzaju serników, biszkoptów, szarlotek oraz piętrowych, okazałych tortów. Jaka jest historia proszku do pieczenia? Skąd się wziął i jakie są jego rodzaje?
Proszek do pieczenia to nic innego jak sypka mieszanina, w skład której wchodzi związek chemiczny rozkładający się w podwyższonej temperaturze. Procesowi temu towarzyszy wydzielenie produktów gazowych co pozwala substancji spulchniać produkty takie jak np. ciasta.
Kiedy pojawił się proszek do pieczenia, który znamy obecnie?
Proszek do pieczenia znany nam obecnie ma historię sięgającą XIX wieku. Wówczas niejaki Justus von Liebig wraz ze swoim asystentem Ebenem Nortonem Horsfordem wynaleźli „mieszkankę do pieczenia”, którą sprzedawali w metalowych puszkach.
Eben Norton Horsford eksperymentował z wodorofosforanem wapnia i wodorowęglanem sodu – czyli sodą oczyszczoną, już od roku 1856. Wraz ze wsparciem przedsiębiorcy i aptekarza, założyciela firmy „Marquart’s Skład Przyborów Chemicznych” Ludwiga Clamor Marquarta udało się im rozpocząć produkcję proszku do pieczenia w swoim własnym zakładzie na skalę przemysłową.
Jednak prawdziwą sławę i szerokie rozpowszechnienie proszek do pieczenia zyskał dzięki Dr Augustowi Oetkerowi. To właśnie on, pod koniec XIX wieku, udoskonalił skład proszku i zaczął sprzedawać go w fabryce w Bielefeld. Proszek do pieczenia udoskonalony przez Dr Augusta Oetkera miał dłuższy okres przydatności i, co istotne, nie zmieniał smaku ciast.
Co ciekawe, największym przełomem w rozpowszechnieniu produktu okazał się… sposób jego pakowania! Dzięki temu, że proszek Dr. Oetkera pakowany był w 10 gramowych woreczkach (co stanowi idealną gramaturę na 1 kilogram mąki), niezwykle szybko zyskał on na popularności.
Dziś proszek do pieczenia to podstawa większości wypieków. Dostaniemy go niemal w każdym sklepie spożywczym, nie tylko w wersji tradycyjnej, ale również bezglutenowej. Proszek do pieczenia znajdziesz też na stronie https://sklep.wszystkiegoslodkiego.pl/pieczenie-i-dekorowanie/dodatki-do-pieczenia/proszki-do-pieczenia-i-soda.
Pierwsze próby uzyskania proszku do pieczenia
Proszek do pieczenia, choć w różnej formie i różnym skutkiem, próbowano wynaleźć jeszcze wcześniej, a dokładniej sto lat przed wynalazkiem Horsforda. Na przełomie XVIII i XIX kucharze i chemicy przeprowadzali pierwsze testy z wykorzystaniem kwasów, zasad i soli mineralnych. Również w gospodarstwach domowych starano się wykorzystywać różnorodne substancje, które miałyby działanie podobne do dzisiejszego proszku do pieczenia.
W roku 1843 niejaki Alfred Bird stworzył proszek, w którego składzie był wodorowęglan sodu i kwas winowy wymieszane ze skrobią. Skrobia wchłania wilgoć dzięki czemu chroniła składniki przed ich psuciem się. Zaledwie kilka lat później, w roku 1846, w książce kucharskiej autorstwa Catherine Beecher pt. „Przepis na receptę krajową”, po raz pierwszy znalazł się przepis na biszkopt z użyciem ówczesnego proszku do pieczenia. Zalecano zrobić go z sody oczyszczonej i winnego kamienia, czyli związku chemicznego osadzającego się w kadziach w procesie fermentacji wina. Substancje te wciąż jednak nie przypominały proszku do pieczenia, który znamy obecnie.
