Polska kuchnia nie byłaby tak bogata, gdyby nie historia naszego kraju. Granice naszego państwa na przestrzeni wieków ciągle się zmieniały, a silne wpływy krajów sąsiadujących intensywnie oddziaływały na naszą tradycję kulinarną. Można w niej wyróżnić wpływy rosyjskie, niemieckie, żydowskie, francuskie czy też litewskie. Dlatego trudno jest nieraz określić, jak bardzo polskie są niektóre potrawy. Pomimo wpływu wielu kultur, polska kultura kulinarna zdołała przetrwać, głownie dzięki przywiązaniu do własnych korzeni.
Istnieje wiele potraw, które wpisały się w tradycję kuchni polskiej. Należą do nich np. zupy: czarnina, żur, grzybowa lub barszcz czerwony. Tradycyjne są również flaki, różnego rodzaju mięsa (zwłaszcza dziczyzna) i dania z drobiu (kaczki, kurczaka). Nie zapominajmy również o takich potrawach jak gołąbki, bigos czy pierogi, na które jest tyle samo przepisów co regionów. W okresie zaborów, w wyniku których traciliśmy wolność i dumę, często sięgano do kuchni staropolskiej, żeby chociaż w ten sposób zachować cząstkę polskości. Po II wojnie światowej, która kompletnie zniszczyła tradycyjną kuchnię polską, w gastronomi zapanowała nuda i jednolitość. Jedynie w regionalnych kuchniach ludowych zachowały się resztki polskiej tradycji kulinarnej.
Przez długi czas nie pamiętano prawdziwym smaku kuchni polskiej, jednak obecnie znowu możemy cieszyć się jej bogatym smakiem i aromatem.
W dużej mierze zawdzięczamy to kuchniom regionalnym, które stają się coraz bardziej popularne. Wiele restauracji skłania się do podawania potraw regionu, w którym działają (np. Karczma Rogata z Bielska-Białej). To właśnie w daniach regionalnych oraz w kuchni szlacheckiej tkwi istota kuchni polskiej, w której ceni się naturalność oraz dobrą jakość składników.
W naszym kraju znajduje się wiele regionów, które mogą się pochwalić własną kuchnią:
– Podhale – dawniej jeden z biedniejszych regionów. Kuchnia bazowała na prostych i sycących składnikach tj. ziemniaki, kasze, kapusta. Przykładem może być moskal – placek z płyty kuchennej z ziemniaków i mąki razowej oraz sery: bundz i oscypek.
– Małopolska – ze względu na mieszkającą tam kiedyś ludność ukraińską i żydowską wykształciła charakterystyczną kuchnię galicyjską. Jej potrawy to m.in sznycel i sernik po wiedeńsku, a także bułeczki drożdżowe – bajgle.
– Podlasie – bardzo zróżnicowane kulturowo. Po II wojnie światowej zamieszkiwane przez Litwinów, Białorusinów i Ukraińców. Podstawą kuchni tego regionu były ziemniaki, z których wyrabia się m.in: kiszkę i babę ziemniaczaną. Bardzo znane jest również ciasto pieczone nad ogniem – sękacz.
– Mazowsze – królowały tutaj dania typowo polskie: czarnina, pieczona kaczka, zupa grzybowa czy żur.
– Kurpie – ich kuchnia bazuje na produktach leśnych: grzybach, borówkach, jagodach jałowca. Często do potraw używa się tutaj dziczyzny.
– Kujawy – liczne są tutaj dania z ryb oraz jagód i grzybów. W kuchni tego regionu jest wiele przepisów wykorzystujących morskie ryby, np. śledzie.
– Warmia i Mazury – tutejsza kuchnia bazuje głównie na rybach. Popularne są również takie potrawy jak cepeliny, pierogi i kołduny. Do tej pory królują tutaj rosół, żur i czarnina.
– Pojezierze Pomorskie – w jego skład wchodzą dwa regiony: Kaszuby i Pomorze. Dostęp tych regionów do wód słodkich i słonych uwarunkowała dania na bazie ryb (smażonych, wędzonych, marynowanych i gotowanych).
– Wielkopolska – występuje tu wiele dań z ziemniaków, zwanych pyrami. Popularne potrawy to pyzy ziemniaczane z mięsem lub owocami i placki ziemniaczane.
– Śląsk – w tej kuchni jada się dużo potraw mięsnych, np. słynną w całej Polsce golonkę (cenioną i podawaną również w innych regionach, np. w Karczmie Rogata). Znanym daniem jest również kartoflak i słynne śląskie kluski z dziurką.
Większość potraw z różnych regionów naszego kraju przyjęła się i jest podawana na stołach w całej Polsce. Jest to dowodem na to, że Polacy cenią własne potrawy, które są różnorodne w smaku. Tak naprawdę w polskiej kuchni może odnaleźć się każdy, a gości można wprawić w zachwyt, podając swojskie potrawy.