Już starożytne kultury żyjące w pobliżu wulkanów miały dostęp do szkła które występowało naturalnie w rozmaitych rodzajach i zabarwieniach. Do dzisiaj to materiał chętnie i powszechnie stosowany. Mało tego, w ostatnich czasach środowiska architektów i projektantów na nowo pokochały szkło jako materiał wytrzymały i trwały, ale nadający wrażenia lekkości. Jako materiał architektoniczny świetnie komponuje się z betonem i drewnem, nadając każdemu budynkowi i wnętrzu unikalnego charakteru. Natomiast zastawy, szklane naczynia i dekoracje ponownie stają się modnym elementem wykończenia każdego wnętrza. W jaki sposób powstaje szkło? Dzięki jakim technikom można uzyskać materiał o tak wszechstronnym zastosowaniu i występujący pod tak wieloma postaciami?
Produkcja szkła składa się z kilku nieco skomplikowanych etapów. Pierwszym krokiem jest konieczność przygotowania odpowiednich surowców, które w kolejnych częściach procesu produkcyjnego będą poddawane obróbce termicznej. Dobrane w odpowiednich proporcjach i wymieszane surowce tworzą tzw. zestaw szklarski. Współcześnie większość używanego szkła wytwarza się poprzez podgrzanie mieszaniny piasku, sody oraz wapnia w temperaturze około 1500 stopni Celsjusza- mówią specjaliści z zakładu szklarskiego "Pietrowski" z Rumii.
Samo podgrzewanie szkła odbywa się w specjalistycznych piecach szklarskich, które przypominają wielkie wanny wyłożone dodatkowo ogniotrwałą gliną. Niezbędną temperaturę, która jest potrzebna do stopienia szkła uzyskuje się dzięki użyciu palników gazowych usytuowanych po obu stronach wanny. Aby przyśpieszyć proces wytwarzania, przed podaniem składników do pieca dosypuje się odrobinę stłuczki szklanej. Rozpuszczone szkło stygnie bardzo wolno, aż do chwili, gdy zaczyna swym wyglądem przypominać lepki cukierek. Jest to znak, iż tworzywo można formować ręcznie, co odbywa się maszynach odlewniczych lub walcować w tafle.
Szkło w taflach jest najtańszym rodzajem szkła, którego używa się między innymi do szyb okiennych. Stopione szkło wyciąga się z pieca metalowym prętem, a jego konsystencja przypomina wówczas gęsty syrop. Następnie poddawane jest ono prasowaniu tak długo, aż nie uformują się z niego płaskie tafle. – Takie szkło jest bardzo miękkie, dlatego stykając się z rolkami pracy często dochodzi do jego zarysowania. Z tego powodu materiał spłaszczany jest dopiero podczas walcowania. Otrzymane w ten sposób tafle są następnie obustronnie szlifowane i polerowane przez maszynę. Szkło takie znajduje później wiele różnorodnych zastosowań, o których można przeczytać na naszej stronie zakladszklarski.com.pl – dodają fachowcy z Rumii.
Proces formowania szkła ma długą tradycję, udoskonaloną w 1952 r. przez Aalastaira Pilkingtona, który wynalazł metodę spławiania szkła. Polega ona na tym, że roztopione szkło przechodzi z pieca do wielkiego zbiornika zawierającego stopiona cynę. Tam zostaje rozciągnięte na idealnie płaskiej powierzchni cyny. Następnie ogrzewanie jest stopniowo zmniejszane, aż do momentu kiedy szkło nie ostygnie na tyle, aby móc je umieścić między walcami chłodzącymi bez obawy porysowania.
Szkło jest nieodzownym elementem każdego gospodarstwa domowego. Budynki bez okien, do których nie docierałoby światło słoneczne byłyby całkowicie niefunkcjonalne. Dzięki oszklonym powierzchniom możemy nie tylko żyć i pracować przy świetle dziennym, ale także zaoszczędzić na energii elektrycznej. Warto jednak wspomnieć, że szkło to nie tylko okna, ale także drzwi. Jeśli nie będą dobrze zabezpieczone, przy stłuczeniu możemy się skaleczyć, dlatego warto zainwestować w szkło od producenta, który będzie cechował się doświadczeniem i cieszył się renomą wśród swoich klientów.